Mijn ervaring met surfen
De eerste keer dat ik ging surfen was in Amerika. Ik was met een groep op reis en het leek mij wel gaaf om een keer te surfen en waar kan je dat nou beter doen dan op Venice Beach? Een jongen en meisje van mijn groep leek het ook wel leuk dus daar gingen we! Eerst moesten we met het surfboard (wat best wel een onhandig ding is om te dragen) vanaf de parkeerplaats naar de zee lopen. Daar kregen we uitleg over de golven en hoe we op ons board moesten gaan staan. Eerst probeerden we dit op het strand en vervolgens gingen we het water in.
Spannend!
Eenmaal in het water vond ik het best wel spannend. Sommige golven waren (voor ons als beginners) best wel hoog en het staan wilde nog niet echt lukken. Op een gegeven moment viel ik met board en al om en raakte ik in paniek omdat ik mij niet kon oriënteren en niet wist hoe ik weer boven water moest komen. – Even een kleine uitleg tussendoor: de paniek ontstond omdat ik, toen ik jonger was, een keer bijna verdronken ben toen ik van zo’n band af was gevallen en niet meer boven kon komen en vervolgens door de golf mee naar het strand gesleurd werd (de rest van de vakantie ben ik toen ook niet meer de zee in geweest). –
Maar in ieder geval kwam ik weer boven met een flinke slok water in mijn keel, mijn surfboard ergens voor me en was ik er wel klaar mee. De jongen en het meisje wat mee waren gingen wel lekker dus ik heb vanaf het strand naar hun surfkunsten gekeken. So far mijn eerste surfervaring… Niet echt positief he?
Don’t give up!
Maar ik ben geef doorgaans niet op en in Canada heb ik weer een poging gedaan om mijn angst om te verdrinken te overwinnen door mee te gaan raften. Een hele gave ervaring en ik dacht als ik dit durf dan moet ik het ook aan durven om te gaan surfen. Het jaar daarop bood KrisKras een surfreis aan en ik had het geluk dat ik deze mocht begeleiden. De reis ging naar Portugal naar een van de mooiste surfplekken ter wereld: Ericeira. We zouden 3 dagen 1,5 uur les hebben met de groep en daarnaast de omgeving verkennen.
De eerste dag voelde ik toch weer de zenuwen die ik herkende van vorige keer, maar dit keer ben ik eerlijk tegen de surfleraar geweest over mijn angst en waar het vandaan komt en mocht ik in het ondiepe water blijven. De surfleraar leerde mij ook hoe ik het beste kon vallen zonder dat ik gedesoriënteerd zou raken en het board bovenop mij zou krijgen. Eigenlijk ging het direct wel lekker en kon ik al redelijk staan aan het eind van de les, ook was ik tijdens de keren dat ik van het board viel niet in paniek geraakt. De dag erop moest ik toch wat dieper het water in omdat ik dan kon leren om snelheid te maken door te ‘pompen’. Ik voelde me vrij zeker op het surfboard en gelukkig viel ik, als ik viel, naast mijn board en heb ik geen enkele keer het board bovenop mij gehad. Doordat ik meer vertrouwen kreeg durfde ik ook meer en kon ik tegen het eind van de les over mijn board lopen om de perfecte positie aan te nemen. Op dag 3 mocht ik al zelf de golven pakken en proberen om op het juiste moment te gaan staan. Het grappige was wel dat ik met wakeboarden altijd rechtsvoor sta, maar met surfen sta ik blijkbaar linksvoor. Ik wilde ook proberen of ik met surfen ook rechtsvoor kon staan, maar dat was geen succes…
Een aantal jongens wilden de volgende dag nog een les nemen en ik had daar ook wel zin in. Tijdens deze surfsessie hadden we echt een paar hele gave golven en pakte ik samen met een andere jongen een golf helemaal naar het strand toe.
I got the feeling!
Op de laatste dag heb ik, toen de andere deelnemers gingen fietsen, nog samen met een jongen en meisje les genomen in een ander deel van Ericeira, Ribeira. In het begin keken we elkaar wel een beetje aan omdat deze surfleraar op een hele andere manier les gaf, maar uiteindelijk hebben we hier de beste golven kunnen pakken. We gingen een stuk verder het water in en daarom kon je ook langer op de golf blijven staan. Het was dan wel een heel eind weer terug het water in zwemmen maar het was het zeker waard! Het was ook een hele goede omgeving om het pompen te leren zodat je snelheid kreeg en je niet als een plumpudding het water inzakte. Op een gegeven moment kwamen hier ook veel ervaren surfers golven pakken en was het best spannend om een golf te pakken omdat ik nog niet zo goed kon sturen.
Ik ging voor een golf die er op zich niet zo hoog uit zag maar op het moment dat ik opgetild werd door de golf keek ik naar beneden en zag ik de zee best ver onder mij. Ik kreeg een korte paniekaanval en ik dacht alleen maar “ik moet naar achter vallen dus ik moet eerst zorgen dat ik ga staan want anders kiep ik om en krijg ik het board bovenop me.” Op het moment dat ik ging staan was ik al voorbereid om te vallen, maar op de een of andere manier bleef ik staan en kon ik goed pompen zodat ik een heel eind tot het strand kwam. Eenmaal terug was ik helemaal enthousiast en zo blij dat het gelukt was. Ik had wel per ongeluk mijn medesurfer afgesneden, maar omdat ik bleef staan vond hij het gelukkig niet zo erg. Toen onze tijd, helaas, bijna voorbij was mochten we nog één golf pakken en samen met de jongen die mee was pakte ik een supergave golf. We gingen beide heel goed, maar halverwege vielen we allebei. We keken achterom en zagen nog een golf komen. Supersnel sprongen we, bijna gelijktijdig, op ons board en konden we toch nog een heel stuk richting het strand surfen.
Surfbabe (soort van)
Al met al was het echt een super toffe ervaring en wil ik zeker vaker surfen! Je hebt, zeker de eerste dagen, spierpijn op plaatsen waarvan je niet eens wist dat het kon en ook zijn je neus en keel helemaal doorgespoeld met zout water, maar het is een ervaring die ik niet zou willen missen! Wat ik ook gemerkt heb is dat je niet op moet geven. Ja de eerste keren zwem je meer dan dat je op je board staat, en ja het is soms (vaak) frustrerend als het niet lukt, maar op een gegeven heb je het gevoel te pakken en lukt het vanzelf. Als je eenmaal staat dan smaak het echt naar meer en voel je ook je spierpijn niet meer, totdat je stopt dan ?