Groepsreis naar Canada laatste deel

Blog by sarina hoofd

De laatste dagen in Canada!

Montreal Canada

Montreal Canada

3 januari: Shoppen!

De laatste keer mijn koffer inpakken om naar een andere verblijfplaats te gaan. Op dat moment besef je dan ook dat de reis er bijna op zit. Dus nog even genieten de laatste dagen! Op de route naar Montréal ligt Mirabel. Op zich is er in Mirabel niet veel te beleven, maar hier vind je ook een grote shoppingoutlet! Dus daar moesten we natuurlijk even stoppen! Alle bekende merken hebben hier een winkel en sommige kortingen zijn echt heel aantrekkelijk. Ik haal meestal mijn spijkerbroeken in Amerika of Canada omdat Levi’s hier een stuk goedkoper is dan in Nederland. Ook nu was ik weer goed geslaagd met vijf (!) spijkerbroeken. Dit paste niet meer in mijn koffer, maar gelukkig mocht ik het bij een jongen van mijn groep in de koffer doen. Verder had ik niet veel gekocht, maar alleen wat rondgewandeld. Nadat we geluncht hadden zijn we verder gegaan naar Montréal. Daar sliepen we met de hele groep op één kamer en verbleven we in een luxe hostel! Dit hostel had zelfs een jacuzzi op het dak! Een paar jongens van de groep gingen naar een ijshockey wedstrijd in het Bell’s stadion en wij bleven in het hostel om spelletjes te doen en de jacuzzi uit te testen. De jacuzzi stond op het dak van het hostel en met alle lichtjes van de gebouwen was het heel gaaf om in de jacuzzi te zitten. We twijfelden eerst wel even, want het was nog steeds ijskoud en rondom de jacuzzi lag ook nog allemaal sneeuw. Maar we waren bikkels en zijn er toch in gegaan. Het er in gaan was het probleem ook niet (achteraf bekeken). Maar dan moet je er ook weer uit. En als je van het warme water de kou in moet en pas binnen je badjas aan kunt doen dan vraag je je toch af waarom je per sé de jacuzzi in wilde. Na lang uitstellen was ik er dan toch klaar voor om eruit te gaan. Snel naar binnen nemen om vervolgens de lift naar beneden te nemen om een warme douche te nemen. Ik heb echt gerend en het was echt ijskoud! Helaas was de douche ook heel koud, maar toch een beetje opgewarmd. Daarna nog tafelvoetbal en Ticket to Ride gespeeld en toen kwamen de jongens al weer terug. Nog een drankje in de bar van het hostel gedaan en toen gaan slapen.

 

4 januari: Mont Royal en schaatsen

We begonnen de dag met een stevig ontbijt in het hostel, want we gingen vandaag de Mont Royal ‘beklimmen’ en daarna schaatsen. Eerst namen we de metro naar de voet van de Mont Royal. Aangekomen bij Mont Royal begon de klim naar boven. Eerst over het pad wat geleidelijk naar boven liep en vervolgens nog een aantal (lees veel) trappen. Ondanks dat het koud was had ik het behoorlijk warm door de wandeling. Onderweg hebben we nog een sneeuwballengevecht gehouden en nog wat sneeuwpret gehad. Boven aan de Mont Royal werden we beloond met een prachtig uitzicht over Montréal! Het was de wandeling meer dan waard. Ook konden we bij het chalet boven op de berg nog wat drinken en iets lekkers eten. We vervolgden onze wandeling naar de ‘beaver pond’. Onderweg kwamen we ook nog eekhoorntjes tegen die graag op de foto wilden! Beaver pond is een vijver die aan de zijkant van de Mont Royal ligt. Hier konden we ook schaatsen, maar we besloten om bij de rivier te gaan schaatsen. Na even rondgekeken te hebben gingen we weer terug naar de stad. Daar aten we snel iets voor we naar de schaatsbaan gingen.

Groepsreis Canada Montreal (2)

Groepsreis Canada Montreal (2)

Schaatsen

Omdat we in Ottawa niet konden schaatsen gingen we in Montréal schaatsen. Hier konden we helaas niet op de rivier schaatsen, maar er was wel een schaatsbaan aan de rivier gemaakt. Het was niet een hele grote schaatsbaan, maar wel heel mooi want er was een reuzenrad aan de schaatsbaan. We kwamen hier in de middag aan en hebben tot het donker werd geschaatst. Het reuzenrad was in de avond heel mooi verlicht ook. Ik had al een paar jaar niet meer geschaatst dus het was even wennen. Ik skeeler normaal wel, maar was even vergeten dat het een stuk gladder was op het ijs! Na een tijdje kreeg ik toch weer het vertrouwen en kon ik weer wat tempo maken. Uiteindelijk ook niet gevallen dus dat viel alweer mee!
’s Avonds was het tijd voor onze laatste maaltijd. We gingen naar een sportsbar en hebben daar nog lekker gegeten. Een aantal deelnemers gingen nog naar de lichtshow, maar ik had het echt te koud! Ik ben lekker gaan poolen met een paar andere deelnemers en we hebben nog een drankje gedronken om te proosten op onze geweldige reis. Toen nog mijn koffer ingepakt en in bed gedoken voor de laatste nacht in Canada!

Groepsreis Canada Montreal

Groepsreis Canada Montreal

5 januari 2019: Laatste dagje

Vandaag was het alweer de laatste dag van de reis! Omdat we pas in de avond vlogen konden we vandaag nog in Montréal rondwandelen. Ik ben samen met een paar andere deelnemers nog gaan winkelen in Montréal. Ook hebben we ook nog geluncht bij een restaurant waar ik nog heerlijke pannenkoeken heb genomen. Vervolgens terug naar het hostel om onze koffers te pakken. Met z’n allen voor de laatste keer de auto’s in en op naar het vliegveld! Op het vliegveld ging het redelijk snel en we waren al snel ingecheckt. Nog even de tijd doden en gelukkig vertrok het vliegtuig op tijd naar Amsterdam. Na een nachtvlucht van ruim zeven uur landden we op Schiphol. Het was een goede vlucht en in Amsterdam kwam dan het onvermijdelijke moment om afscheid te nemen.

Wat mij betreft had de reis nog veel langer mogen duren, maar helaas was het weer tijd om het ‘normale’ leven op te pakken. Canada je was prachtig en ik was heel blij met de groep die ik mocht begeleiden. Het was een hele leuke groep en we hebben supergave dingen gezien en meegemaakt! Tot snel Canada!

 

/0 Reacties/door

Groepsreis naar Canada deel 6

Blog by sarina hoofd

De leukste dagen in Canada bij Parc Omega

 

1 januari 2019: Het nieuwe jaar goed beginnen!

Vroeg uit de veren, want vandaag hadden we een drukke dag voor de boeg. Ook één van de hoogtepunten van de reis stond vandaag op de planning: naar Parc Omega. Even snel ontbijten bij Starbucks en alvast de lunch halen voor vanmiddag. We waren al voor de opening bij de schaatsenverhuur dus dat kon niet meer fout gaan! Dat dachten we tenminste… Om tien uur zou de schaatsenverhuur open gaan, maar om kwart over tien was er nog niemand. We vroegen aan de hulpverleners die langs kwamen hoe laat de mensen van de schaatsenverhuur er zouden zijn. Als antwoord kregen we dat dat per dag verschilde omdat ze het niet zo nauw namen met de tijd. Inmiddels had ik ook al een paar keer gebeld, maar we hoorden alleen de telefoon binnen overgaan en we wisten al dat daar niemand binnen was. Omdat we in de middag naar Parc Omega zouden gaan konden we niet heel lang meer wachten. We spraken af dat we tot half elf zouden wachten en anders helaas ons schaatsavontuur naar Saint Sauveur of Montréal moesten verplaatsen. Gelukkig was de kraam waar ze Beaver’s Tail verkochten wel al open en konden we genieten van deze zoete Canadese specialiteit. Helaas waren de mensen van de schaatsenverhuur er om half elf nog niet en besloten we naar Parc Omega te gaan.

Groepsreis Canada Parc Omega (6)

Groepsreis Canada Parc Omega (6)

Parc Omega: De leukste plek van Canada!

Parc Omega maakte de teleurstelling van het niet kunnen schaatsen ruimschoots goed! Parc Omega is een dierenpark in Omega waar een aantal dieren vrij rondlopen. Ook zijn er verschillende plekken waar de dieren achter een hek zitten, maar wel heel veel ruimte hebben om rond te lopen. Ik zou hier een heel boek over kunnen schrijven, want ik vind het zo gaaf! De weg, waar je met je auto overheen rijdt, loopt dwars door het dierenpark waar rendieren, bizons, zwijnen en kalkoenen vrij rondlopen. Je kunt de dieren wortels voeren en dan komen ze zo ver mogelijk je auto in. Ondanks de kou hebben we toch de hele tijd de ramen open gedaan als er weer een rendier naast ons stond. De bizons en rendieren die een gewei hadden mochten we niet voeren, de rest wel. Je volgt een bepaald parcours en onderweg kom je, naast de loslopende dieren, ook de plaatsen tegen waar de dieren achter een hek zitten. Je mag overal stoppen, mits je rechts blijft staan en in de auto blijft, dus je kunt overal de tijd voor nemen. We reden eerst met de auto naar het midden van het parcours. Daar werd een informatieve show over wolven gehouden waarin er meer verteld werd over de wolven, hun gewoonten en het leven in het wild. Hier zag je ook duidelijke welke wolven de leiders waren en welke wolven onderaan de roedel stonden. Vervolgens aten we onze lunch op en maakten we een ritje op de paardenslee. Dit was een heel klein rondje, maar wel leuk om een keer te doen! Onderweg kwamen we nog Bambi’s tegen waar ik een leuke selfie mee heb genomen.

Groepsreis Canada Parc Omega (4)

Groepsreis Canada Parc Omega (4)

We vervolgden de route en ik heb met zoveel mogelijk dieren selfies genomen. Ik vind dat echt hilarisch en het grappige is dat ik veel dieren, op de een of andere manier, ook zo ver krijg dat ze echt in de camera kijken. Zo lijkt het net alsof ze er even goed voor gaan staan en echt poseren voor de foto. Met de meeste rendieren was het gelukt, ook het zwijntje luisterde naar me en de volgende uitdaging waren de kalkoenen en bizons. We kwamen kalkoenen tegen en ik probeerde een selfie te maken waarbij de kalkoen recht in de camera keek. Wonder boven wonder is dat ook gelukt en het is echt een supergrappige foto geworden! Op het volgende stuk konden we witte vossen zien. Deze zaten wel achter een hek, maar waren heel schattig om te zien! Op het volgende deel zouden we zwarte beren achter het hek kunnen zien, maar die waren blijkbaar in een diepe winterslaap. Ik was best teleurgesteld, want ik ben echt gek op beren! Gelukkig werd ik daarna meteen opgevrolijkt door een hele lieve bizon. Toen we aankwamen rijden zagen we al dat de bizons de auto’s aan het aflikken waren. Op het moment dat wij bij de bizon aankwamen, liep hij naar mijn kant van de auto. Ik had mijn raam al open om de bizon te aaien. Het is een heel apart gevoel want de haren van de bizon zijn heel stug en het voelt heel dik aan. Ik wilde heel graag een selfie met deze bizon, maar dacht dat het niet zou lukken. Ik probeerde het toch en zei dat hij naar de camera moest kijken. Tot mijn verbazing deed hij dat en ik heb daar echt een hele leuke selfie van kunnen maken. Het filmpje daarvan zie je bovenaan deze blog. De bizon vond mijn haar blijkbaar ook lekker ruiken en ging volop met zijn hoofd en snuit tegen mijn hoofd aan. Ik vond het echt een hele schattige bizon en vergat ook op dat moment hoe gevaarlijk ze kunnen zijn dus ik kon er 100% van genieten. De rest van de auto vond het maar wat dat ik met elk dier een goede selfie kon maken dus binnenkort zal ik hier maar een stappenplan van maken.

Groepsreis Canada Parc Omega (3)

Groepsreis Canada Parc Omega (3)

De weg was op sommige plaatsen wel glad, maar we hebben er gelukkig niet heel veel last van gehad. Ik heb alleen één keer de auto van de helling naar beneden moeten laten rollen. Dit kwam omdat er midden op de weg een rendier stond en die was niet van plan om aan de kant te gaan. Toen het rendier eindelijk aan de kant ging lukte het mij niet meer om de helling op te komen omdat ik steeds weggleed. Uiteindelijk is het goed gekomen, maar ik vond het wel spannend! Uiteindelijk hebben we twee keer de route gedaan zodat we konden wisselen van plaats en iedereen leuke foto’s kon maken. We reden ook pas tegen sluitingstijd het park uit naar onze volgende verblijfplaats: Saint Sauveur. Nadat we ingecheckt hadden in ons hotel hebben we ons allemaal even opgefrist, want de meesten hadden de dieren wel geaaid of wat slijm van de dieren op zich gekregen. Daarna hebben we in bij een soort steakrestaurant wat gegeten. Dat was niet heel erg lekker, want mijn burger was bijna zwart aan de onderkant. Daarna nog maar wat lekkers genomen en op tijd gaan slapen. Morgen gaan we op een andere manier de berg af dan we al hadden gedaan.

Groepsreis Canada Parc Omega (5)

Groepsreis Canada Parc Omega (5)

2 januari 2019: Snowtuben

Deze ochtend gingen we naar een andere piste dan normaal. We gingen namelijk niet skiën of snowboarden, maar snowtuben. In het snowpark waar we heen gingen waren er verschillende mogelijkheden om van de berg af te gaan. Ook had je verschillende pistes, van groen tot zwart. We konden ook met een groepje samen de berg af in een soort raft of tornado. Daar begonnen we mee. Eerst met z’n allen in de raft. Deze werd door de skilift naar boven getrokken en bovenaan kon je de raft klaarzetten voor de afdaling. Met deze raft ga je gewoon recht naar beneden de berg af. We vonden dat allemaal erg leuk en de volgende stap was om met de tornado de berg af te gaan. Deze ging van dezelfde piste af als de raft, alleen dit was een rond ‘raft’ waardoor je onderweg nog een paar keer rondgedraaid werd. Meestal word ik hier behoorlijk misselijk in, maar dit keer viel dat gelukkig mee! Klaar voor de volgende afdaling! We gingen naar een ander deel van de piste en daar kozen we ervoor om in de bobslee naar beneden te gaan. Dit was echt supergaaf en we waren behoorlijk snel beneden. Op deze piste was er nog een andere manier om naar beneden te gaan: de Vortex 360. Ook deze draaide rond terwijl we naar beneden gingen maar nu zat je met je gezicht naar de buitenkant van de Vortex. Deze afdaling deed ik samen met de meiden uit mijn groep en ik kwam er (gelukkig tegen het einde) achter dat dit toch wel iets te intens was en ik echt behoorlijk misselijk was. Tijd voor pauze dus!

Groepsreis Canada Snow Tuben

Groepsreis Canada Snow Tuben

Met de band van de piste af!

In de kantine aten we wat en na even uitgerust te hebben was ik weer klaar voor de volgende pistes! Nu kreeg iedereen een eigen rubber band waar je in moest zitten, maar je kon wel samen de berg af. De jongens begonnen meteen op de zwarte piste, maar ik wilde eerst even kijken hoe dit ging. Ik ging samen met een meisje uit de groep naar de groene piste en dat vond ik al hoog. Toch was het echt geweldig om van de berg af te sjeezen en totaal niet eng. Klaar voor het volgende niveau dus! Rood was een stukje hoger en steiler, maar zag er ook heel gaaf uit. We werden door een hele grote man de berg afgeduwd en we gingen echt keihard! Nu vonden we het ook wel tijd om van de zwarte piste af te gaan! Ook dit ging helemaal goed en bij de volgende afdaling kwamen we de jongens van de groep tegen. We wisselden en ik ging samen met een van de jongens de zwarte piste af. Hoe goed het met het meisje ging, zo slecht ging het met die jongen. We gingen iets te hard de bocht door en ik stootte mijn elleboog tegen de ijswand en de jongen raakte met zijn voet de ijswand. Het deed meteen pijn en ik wilde eigenlijk even naar binnen om te kijken of het bloedde of niet.
In de kantine bleek dat het niet bloedde, maar het was wel erg dik. Ik moest van mijn groep toch even langs de EHBO en daar kreeg ik ijs om de zwelling te verminderen. Ze adviseerden mij ook om rustig aan te doen de rest van de dag dus ik ben niet meer mee gegaan toen ze met de rubberen banden naar beneden gingen. Aan het eind van de dag zijn we nog wel samen in de raft en de tornado gegaan. Gelukkig niet meer mijn arm gestoten! ’s Avonds nog wat gegeten bij een restaurant waar ze allerlei gerechten met kip hadden en heerlijke toetjes! Daarna naar bed, want de volgende dag gingen we shoppen en naar onze laatste verblijfplaats van de reis: Montréal!

Img 0920

/0 Reacties/door

Groepsreis naar Canada deel 5

Blog by sarina hoofd

De jaarwisseling vieren in Ottawa

Groepsreis Canada Ottawa

Groepsreis Canada Ottawa

30 december 2018: Naar de hoofdstad van Canada: Ottawa

Helaas moesten we vandaag ons heerlijke huis verlaten. Nog een laatste keer ontbijten, de auto inladen en op weg naar Ottawa! In Ottawa had ik het Sheraton geboekt dus dat maakte het feit dat we het heerlijke huis in Mont Tremblant moesten verlaten toch wel een beetje goed. Het hotel lag vlakbij Parliament Hill wat voor de jaarwisseling ‘the place to be’ zou zijn. Eerst even de stad verkennen, maar niet voordat we lekker geluncht hadden. We zaten bij een Italiaans restaurant waar alles er zo lekker er uit zag dat we de porties deelden. Tijdens het eten werd ik gebeld en ik zag dat het mijn nichtje was. Dat kon alleen maar goed nieuws betekenen! En inderdaad, ze belde mij om te vertellen dat ik tante was geworden van een lief, klein babynichtje! Mijn dag kon toen al niet meer stuk! In de middag hebben we in groepjes de stad verkend. Ik ben met een deel van de groep door ByWard Market gelopen, nog naar het winkelcentrum geweest en een lekker ijsje bij Baskin Robbins gegeten. Hoewel ‘ijsje’, ik kan nooit kiezen omdat ik alle smaken zo lekker vind, dus uiteindelijk was het een bak met drie bollen geworden, meer een IJS dus. En dat met – 15 graden buiten, moet gewoon kunnen.

De lichtshow op het parlementsgebouw

We hadden om zeven uur weer bij het hotel afgesproken om te kijken wat we de avond zouden gaan doen. Doordat we zo laat pas hadden geluncht had niemand echt honger. Een deel van de groep bleef in het hotel om films te kijken, donuts te eten en een gezichtsmaskertje te nemen. Ik ging met de rest naar een Ierse pub om wat te drinken. Onderweg hebben we eerst nog naar de lichtshow op het parlementsgebouw gekeken. Op het parlementsgebouw werd een heel verhaal afgebeeld en dat was echt heel gaaf om te zien. De muziek die erbij hoorde zorgde ook voor een hele speciale sfeer.
In de pub waar we heen wilden was geen plaats, maar we hadden een goed alternatief gevonden. In het café Warehouse kon je naast lekkere cocktails ook heel goedkoop eten. Een hamburger met patat was maar € 5,-. Ook kon je er voor kiezen om een maaltijd te doneren aan een dakloze. Ik vond dit zelf echt een heel mooi initiatief en wij hebben dat uiteraard ook gedaan. We hebben de hele avond gezellig gekletst tot het tijd werd om naar huis te gaan. We moesten een klein stukje lopen nog, maar het was wel echt heel koud! Gelukkig was het in het hotel lekker warm en was ik snel weer opgewarmd.

31 december 2018: Goodbye 2018

De laatste dag van 2018 is alweer aangebroken! Vanavond luid ik voor het eerst het nieuwe jaar in het buitenland in! Maar eerst hadden we nog een leuke dag voor de boeg, we gingen namelijk schaatsen! Om te zorgen dat we optimaal van het schaatsen konden genieten gingen we eerst uitgebreid ontbijten. Vlakbij ons hotel hadden ze een ‘breakfast special’ waarbij je eieren, toast met jam en aardappeltjes kreeg. Dat moest dus wel goed komen! Daarna liepen we richting de schaatsenverhuur. Omdat het nog niet heel hard gevroren had was niet het hele Rideaukanaal geschikt om op te schaatsen. Het deel midden in het centrum was helaas nog niet stevig genoeg om op te schaatsen dus moesten we naar de schaatsenverhuur halverwege het Rideaukanaal. Daar aangekomen stond er een behoorlijke rij om de schaatsen te huren. Helaas waren niet alle maten schaatsen meer beschikbaar waardoor we besloten om de volgende dag terug te komen om dan te gaan schaatsen. De groep werd opgesplitst en een aantal gingen naar het Canadian Museum of Nature. Ik ging met een aantal Ottawa verder verkennen en in de middag hadden we besloten naar een Escape Room te gaan. Omdat we met zeven personen wilden waren er maar een aantal kamers beschikbaar. We kozen voor ‘Cabin 13’, een kamer waar we moesten oplossen waar het verdwenen meisje was gebleven. Ik vond het best spannend, want ik ben houd normaal niet van enge dingen. Bleek toen we aankwamen ook nog dat er een ‘personage’ live in de kamer zou zijn. Gelukkig viel het mee hoe eng het was en liet ze ons niet heel erg schrikken. Samen hebben we de puzzels zo goed mogelijk opgelost, maar zijn we er niet op tijd uitgekomen. We waren wel heel dicht in de buurt, maar de tijd was voorbij. Het was wel heel leuk en we hebben heel veel gelachen. Ook waren sommige mensen fanatieker dan ik van tevoren had verwacht. Het was dus een heel leuk spel om elkaar ook beter te leren kennen!

Groepsreis Canada Ottawa Rideaukanaal

Groepsreis Canada Ottawa Rideaukanaal

10,9,8,7,6,5,4,3,2,1…. Happy New Year!

Daarna gingen we naar het hotel en wilden we met een paar nog gaan zwemmen. Het hotel had een zwembad, maar dat bleek gesloten te zijn vanwege een verbouwing. Maar bij de receptie vertelden ze ons dat we gebruik konden maken van het zwembad in het Westin hotel. Dit hotel was een stukje verder, maar we konden met de taxi gratis gebracht en gehaald worden. Wij stonden buiten te wachten op de taxi, maar dat duurde best lang dus besloten we om te gaan lopen naar het hotel. Het was ook echt niet ver en daar aangekomen zagen we hoe luxe dit hotel was. Ik dacht dat het Sheraton luxe was, maar het Westin is nog tien keer zo luxe! Omdat het oudjaarsavond was, waren er ook veel feesten en was iedereen opgedoft. Wij kwamen daar aan in onze trainingspakken met onze badkleding eronder dus we voelden ons wel een beetje ‘underdressed’… Eenmaal in het zwembad aangekomen bleek dat het een prachtig uitzicht over de stad had. Helaas zag je daar niet zoveel van in het donker, maar het was wel een leuke ervaring. Na het omkleden zag ik dat het zes uur was, wat betekende dat het in Nederland al 2019 was. Even snel met mijn ouders gebeld om ze een gelukkig nieuwjaar te wensen en even samen ‘Happy New Year’ van Abba te zingen, want dat hoort er gewoon bij.

Terug met de taxi naar ons hotel en daar maakten wij ons ook klaar voor oudjaarsavond. We hadden om acht uur bij de Ierse pub gereserveerd voor het avondeten en daarna hebben we nog een drankje gedaan in een andere Ierse pub. Rond half twaalf zijn we naar Parliament Hill gegaan voor het spectaculaire vuurwerk… Nou wat was dat een domper zeg! Ik had er echt heel veel van verwacht. Al die mensen die samen terugtellen van tien naar nul en dat dan iedereen tegelijk ‘Happy New Year!’ roept, prachtig vuurwerk boven het parlementsgebouw en een gemoedelijke sfeer. De werkelijkheid was dat het ‘ineens’ twaalf uur was en het vuurwerk begon. En dat het vuurwerk al na ongeveer vijf of tien minuten afgelopen was. Ik dacht dat er nog meer zou komen, maar iedereen begon al weg te lopen. Wij gingen ook maar weg, want het kwam inmiddels met bakken uit de lucht. Omdat we de volgende morgen ook weer vroeg moesten vertrekken had niemand echt meer zin om iets te gaan doen en zijn we gaan slapen.

Groepsreis Canada Ottawa Jaarwisseling

Groepsreis Canada Ottawa Jaarwisseling

/0 Reacties/door

Groepsreis naar Canada deel 4

Blog by sarina hoofd

Genieten in Mont Tremblant!

Img 0544

Snowshoeing Canada

28 december 2018: Dansen in ons huis en een ritje op de sneeuwschuiver

Wat werd ik vanochtend lekker wakker! Het ontbijt was al door mijn medereizigers neergezet en ik kon zo aanschuiven! We wisten nog niet wat we gingen doen vandaag, maar dat het een relaxt dagje ging worden was wel duidelijk. Op de muziek van o zo foute artiesten hebben we staan dansen in de woonkamer. Danspasjes van K3-liedjes geleerd van mijn medereizigers en ik heb ze danspasjes van de Spice Girls geleerd. Ook het dansje van Cowboys en Indianen moesten ze kunnen vond ik. Het was echt heel tof en we hebben heel hard gelachen! Daarna ook nog meegezongen met Paul de Leeuw en een aantal Vlaamse artiesten. Inmiddels was het al wat later en wilden we toch nog wat gaan doen. We hadden ons lekker warm aangekleed en een deel van de groep begon met het maken van een sneeuwpop. Ik zag Bambi en wilde graag op de foto dus ik ben achter Bambi aangelopen. Uiteindelijk best een leuke foto geworden van Bambi en mij! De groep was al bezig met een sneeuwballengevecht en dat vond Bambi toch niet zo leuk dus die ging er weer vandoor. Als je een dik pak sneeuw ziet liggen dan is er natuurlijk niets verleidelijker om er even in te gaan liggen! Samen met een paar medereizigers hebben we sneeuwengeltjes gemaakt voor ons huis. Daarna hebben we nog een korte wandeling gemaakt en ons klaar gemaakt voor het avondeten.

Groepsreis Canada Mont Tremblant

Groepsreis Canada Mont Tremblant

Met speciaal vervoer naar het restaurant

We zouden vanavond niet zomaar ergens gaan eten, maar bovenop de piste in Mont Tremblant. Voordat het zover was gingen we eerst nog even door het skidorpje wandelen. Ook hier voelde je echt de kerstsfeer en was het nog prachtig versierd met lichtjes, kerstbomen en een kerstslee! Leuke foto’s gemaakt en om half zeven stonden we onderaan de piste klaar om opgehaald te worden door de sneeuwschuiver. Er konden twee personen voorin zitten bij de chauffeur en de rest kon achterin zitten. Heen zat ik achterin maar op de terugweg mocht ik voorin! Daar was ik ook wel blij om, want ik werd wel een beetje misselijk achterin. Halverwege de piste stopte we even zodat we wat foto’s van Mont Tremblant konden maken. Na twintig minuten kwamen we aan bij het chalet waar het  restaurant zich bevond: Le Refugee. Het hoofdgerecht bestond uit kaasfondue waar je verschillende soorten vlees en groenten in kon dippen. Dit was al heel lekker, maar het toetje was nog beter! Een heerlijke chocoladefondue waarin we verschillende soorten fruit zoals ananas, kiwi, banaan en aardbei nog lekkerder konden maken! Het enige nadeel van het restaurant was dat het toilet zich buiten bevond. Je moest een lampje op je hoofd zetten omdat je anders niks kon zien en dan de kou in! Rond negen uur werden we weer opgehaald en gingen we naar beneden met de sneeuwschuiver! Ik zat voorin en kon alles goed zien! Alleen viel er niet heel veel te zien en kon je amper vooruit kijken omdat het pikdonker was! Eenmaal beneden toen we uitgestapt waren maakte de chauffeur nog wat donuts met de sneeuwschuiver en vertrokken wij weer naar huis. Daar hebben we nog wat spelletjes gedaan en films gekeken voor we gingen slapen.

Groepsreis Canada Sneeuwschuiver

Groepsreis Canada Sneeuwschuiver

29 december 2018: Snowshoeing

Voor we op pad gingen voor onze wandeling op snowshoes hebben we heerlijk ontbeten. Een paar medereizigers hebben pannenkoeken en scrambled eggs gemaakt dus onze magen waren goed gevuld. Vervolgens gingen we naar het natuurgebied Domaine Saint Bernard. Hier hebben we snowshoes gehuurd. Dit zijn een soort mini ski’s en lijken een beetje op tennisrackets. Deze snowshoes zorgen ervoor dat je veel grip hebt als je over de sneeuw en ijzige paden loopt. We maakten een wandeling van ongeveer vijf kilometer waarin we eerst veel moesten stijgen en op het hoogste punt werden we beloond met een prachtig uitzicht over Domaine Saint Bernard. Helaas zijn we onderweg niet veel dieren tegengekomen behalve wat vogels. Ik voelde me deze dag niet heel goed en was steeds misselijk dus ik heb niet heel erg van de wandeling genoten. Ook loop ik blijkbaar niet helemaal recht dus stond ik steeds op de achterkant van mijn snowshoes. Gelukkig niet gevallen, maar het scheelde soms niet veel. Eenmaal terug bij het verhuurpunt hebben de jongens van de groep de boodschappen gedaan. ’s Avonds hebben we mac ’n cheese gegeten en wederom een film gekeken. Morgen laten we de natuur achter en maken we ons op voor de jaarwisseling in Ottawa!

Groepsreis Canada Snowshoeing

Groepsreis Canada Snowshoeing

 

 

 

/0 Reacties/door

Groepsreis naar Canada deel 3

Blog by sarina hoofd

Van Quebec naar Mont Tremblant

Groepsreis Canada Quebec Chateau Frontenac

26 december 2018: Tweede kerstdag

 

Het is toch wel raar om wakker te worden en te beseffen dat iedereen in Nederland nog vol op aan het genieten is van kerst en het hier in Canada al voorbij is. Wat hier niet voorbij is, is de kou! Tijdens de tour met de gids hebben we dat gemerkt! Ik vond het af en toe ook best lastig om mij te concentreren op zijn verhaal omdat ik het idee had dat mijn tenen er af vroren. Gelukkig wist de gids een aantal plaatsen waar we even op konden warmen. Zo konden we in het beroemdste gebouw van Quebec rondwandelen: Château Frontenac. Dit hotel, wat tegenwoordig een Fairmont hotel is, staat bijna op elke ansichtkaart van Quebec en is zowel van buiten als van binnen prachtig! Hier vertelde de gids ons meer over de geschiedenis van Canada terwijl wij het lekker warm kregen.

Toch werd het weer tijd om verder te gaan om Quebec verder te ontdekken! We liepen van de bovenstad naar de benedenstad en ondertussen liepen we langs hét kerststraatje! Als je door dit straatje loopt dan heb je echt het gevoel dat je een actrice bent in een kerstfilm! Helaas was er bij ons geen sneeuw dus het plaatje was niet hélemaal compleet, maar de kerstsfeer was hier duidelijk voelbaar. Onderweg heeft de gids ons heel veel feitjes en interessante weetjes over de stad verteld en ons meegenomen naar twee bars waar de lokale bevolking komt om een biertje te drinken. Ook daar konden we weer even opwarmen. Vervolgens begonnen we onze weg weer naar de bovenstad waar we nog de basiliek van Notre Dame bezochten. Zoals altijd even een kaarsje aansteken voor mijn oma voor we terug naar het hostel gingen. De tour zat er op en het was tijd om iets lekkers te eten! Een specialiteit in Quebec zijn de crêpes dus die moesten we even proeven! Omdat ik hier al eerder was geweest wist ik dat het wel lastig kon worden om direct een plekje te krijgen voor 10 personen, maar we konden eigenlijk direct plaatsnemen. Het is een heel klein restaurant en wat ik heel bijzonder vind, naast de lekkere crêpes, is dat de vrouwen die ons bedienen in traditionele klederdracht lopen. Ik heb wel altijd moeite met kiezen, want alles ziet er lekker uit. Hartig, zoet, met ijs…. Er is keuze genoeg! Uiteindelijk toch gekozen voor een crêpe met Nutella en ijs en ik had zeker geen spijt! Hoewel de crêpes van de anderen er ook heerlijk uit zagen!

Groepsreis Canada Quebec (1)

Een middagje naar de Walmart!

In de middag ben ik samen met een meisje uit de groep terug gereden naar het autoverhuurbedrijf omdat ik een sterretje in het raam had. Zij was zo lief om met mij mee te gaan zodat ik niet alleen hoefde te gaan. De rest van de groep ging Geocaching doen en dat zag er ook super leuk uit! Bij de autoverhuur konden ze niks voor ons doen dus eigenlijk waren we voor niets er heen gereden. Maar op de terugweg zagen we een Walmart en daar ga je nooit voor niets heen! Walmart heeft werkelijk alles! En vaak nog spotgoedkoop ook. Nu was er sale vanwege de kerst dus was het ook behoorlijk druk. Wij hebben er een tijdje rondgelopen en een cadeautje voor een ander meisje uit de groep gekocht die later deze week jarig was.

Zingen en swingen in de karaokebar

Terug in het hostel hebben we ons allemaal opgefrist en zijn we naar een Ierse pub gegaan om wat te eten. Helaas was er geen live muziek dus besloten we om zelf voor live muziek te zorgen. Niet in de pub, want dat zou zeker niet gewaardeerd worden. Hoewel één jongen van de groep in een band zit dus die zou het wel mogen, maar we besloten het er toch maar niet op te wagen. We hebben een karaoke bar opgezocht en toen we daar aan kwamen was er nog niemand. Het begon ook pas later dus we konden eerst wat moed indrinken. We hebben echt een geweldige avond gehad! Waar in het begin iedereen nog terughoudend was, ging aan het eind van de avond het dak eraf! Ik heb echt genoten om iedereen zo te zien. Het was op een gegeven moment ook echt druk in de bar, maar dat maakte niemand meer uit. Ik was helaas ziek dus daarom was mijn stem niet optimaal 😉 Nee dat is gewoon een smoes hoor, maar ik wilde daarom wel rond 12 uur naar het hostel omdat ik geen pijnstillers meer mocht en ik mij steeds beroerder voelde. De rest van de groep ging ook mee naar het hostel, omdat we de volgende dag ook een lange rit voor de boeg hadden.

Groepsreis Canada Quebec Karaoke

Groepsreis Canada Quebec Karaoke

 

27 december 2018: Op naar Mont Tremblant!

Vanochtend had iedereen wel wat moeite om op te staan, maar na een warme douche en een goed ontbijt waren we toch allemaal klaar om naar onze volgende verblijfsplaats te gaan! De komende dagen zouden we verblijven in een huis in het skigebied in Mont Tremblant, op vier uur rijden van Quebec. Voor we aan de lange rit begonnen hebben we eerst nog een stop gemaakt bij de watervallen van Montmorency. We waren hier al een paar keer langs gereden en hoopten dat het zo hard zou vriezen dat de watervallen alsnog zouden bevriezen. Helaas was dit niet het geval, maar waren alleen de trappen bevroren waardoor we niet omhoog konden lopen om de waterval van bovenaf te zien. Dat was ook jammer, maar niets aan te doen. Dan maar leuke foto’s onderaan de waterval maken! Toen iedereen een goede foto had gingen we op pad naar Mont Tremblant! Het was geen saaie rit, want we zijn gewoon verder gegaan waar we gister gebleven waren met de karaoke. Alleen nu zongen de artiesten ook mee dus moesten we wel wat harder zingen 😉

Groepsreis Canada Quebec (4)

Groepsreis Canada Quebec

Ons eigen huis in Mont Tremblant!

Vlak voor het echt donker werd kwamen we aan bij het huis. Het huis was echt geweldig! Een hele gezellige huiskamer, genoeg slaapkamers en badkamers en een goed uitgeruste keuken waar we zelf konden koken. Een deel van de groep ging boodschappen doen en omdat ik nog steeds een beetje ziek was ging ik lekker met een dekentje op de bank liggen. Ik heb daarom ook niet gekookt, maar de anderen van de groep hebben een heerlijke spaghetti gemaakt! Omdat het een open keuken was heb ik toch lekker met iedereen kunnen kletsen.

’s Avonds hebben we nog een spelletje gedaan en een filmpje gekeken op Netflix. Morgen nog even kijken wat we overdag gaan doen, maar ’s avonds gaan we met de sneeuwschuiver de berg op naar ons restaurant! Spannend!

Groepsreis Canada Quebec Auto

Groepsreis Canada Quebec Auto

/0 Reacties/door

Groepsreis naar Canada deel 2

Kerst vieren in Canada

24 december 2018: Het moet gewoon lukken!

Als ik iets wil dan zet ik mij daar 100% voor in dus vandaag ging ik mij volledig focussen op het onder controle krijgen van het ‘toeside’ gedeelte van snowboarden. Dit keer hadden we les in het skigebied van Mont-Saint-Anne. Ik had als niveau (al voor de reis) gemiddeld opgegeven dus niet meer op de kinderpiste! Dacht ik dan… In eerste instantie zat ik in een groepje van drie leerlingen met twee ski-instructeurs, maar toen bleek dat de rest beginners waren. Ik had geen zin om de hele ochtend op de kinderpiste te blijven dus nadat ik twee keer van de kinderpiste af was gegaan vond ik het tijd voor de volgende stap. Gelukkig vond de ski-instructeur dat ook en gingen we met de lift naar de top van de berg. Dit was misschien ook een beetje overdreven, ik bedoel, ik hoefde niet meteen naar het hoogste punt ofzo. Dit was een dichte lift en onderweg kletste ik wat met de ski-instructeur. Ik gaf aan dat ik graag toeside wilde leren en hij vond dat een goed plan omdat ik heelside al goed onder controle had. Eenmaal uit de lift zag ik dat de piste heel breed was en er genoeg ruimte was om heelside naar beneden te gaan. Ik twijfelde even of ik maar gewoon heelside zou gaan dan. Maar de ski-instructeur bleef erbij dat ik toeside ook wel snel zou leren dus dat we dat gewoon gingen doen. Oh men wat had die jongen het toch mis! Door mijn angst om weer zo hard te vallen ging het keer op keer mis omdat ik niet door durfde te draaien (in mijn hoofd draaide ik trouwens wel al door maar dat had hij niet in de gaten). Ik wist wat ik fout deed, maar ik durfde gewoon niet door te draaien omdat ik niet met mijn rug naar de berg wilde staan. Het gevolg was dat ik steeds op mijn knieën viel en ik gewoon niet meer durfde. De ski-instructeur bleef heel rustig en doordat hij mij een paar keer heeft vastgehouden lukte het, samen met hem, wel om te draaien. Het ging steeds beter en op een gegeven moment voelde ik mij zeker genoeg om het alleen te kunnen doen. Verrassend genoeg ging dat ook goed en daarna ging het een paar keer achter elkaar goed! Ik voelde dat ik de beweging onder de knie kreeg en dat gaf me een heel goed gevoel! Ik moest het van hem nog een paar keer op een hogere snelheid proberen en omdat ik toch een beetje overmoedig werd ging dat meteen al mis. Ik baalde gigantisch, maar hij zei dat het kwam omdat het ik op een deel waar veel ijs lag probeerde en dat ik niet op moest geven. Dus dat deed ik ook maar niet. Toch ging het op hogere snelheid vaak niet goed en na, voor mijn gevoel, 100 keer op mijn knieën gevallen te zijn zag ik het echt niet meer zitten. Ik mocht van hem een stuk piste gewoon op mijn manier afgaan zodat ik mij weer zeker op mijn board voelde. Dit ging goed en hij vond het grappig dat ik zo hard durfde en totaal geen angst had, maar dat we wel weer toeside gingen oefenen nu… Maar hij had een andere uitdaging voor mij bedacht waardoor ik mij nog zekerder zou voelen. Ik moest proberen om 360 graden te draaien, dus helemaal doordraaien tot je weer met hetzelfde been voorstaat. Ik dacht dat hij een grapje maakte, maar hij was uiterst serieus. Hij vond dat ik op die manier goed mijn board leerde aanvoelen en toeside dan ook makkelijker zou gaan. Ik had hier wel wat meer snelheid voor nodig, maar ik hoefde niet keihard. De eerste keer vond ik het wel spannend, maar het lukte wel. Mazzel dacht ik nog. Maar de rest van dat deel van de piste heb ik 360’s gedraaid en ze gingen allemaal goed! Dat was echt heel gaaf totdat hij aangaf dat ik nu van toeside weer terug moest leren draaien. Dit was het punt dat ik echt niet meer kon en ik na vijf keer vallen had aangegeven dat ik wilde stoppen met toeside… Hij snapte het helemaal, maar gaf mij wel mee dat ik toeside in principe onder controle heb, maar dat ik het veel moet doen om vertrouwen er in te krijgen. Dat was wel goed om te horen en ik kreeg weer groen licht om de piste af te sjeezen! Beneden namen we afscheid en ging ik terug naar de kantine om te lunchen met de groep.

Samen de berg af!


In de middag gingen we de lange afdaling nog een keer met de groep doen, maar toen ik boven aan de piste stond voelde ik al dat mijn benen echt pijn deden! Ik dacht ook dat als ik nog één keer op mijn knieën zou vallen ze zouden breken… Maar ja, dan sta je al boven op de berg. En ja ik kon nog terug met de lift, maar dat wilde ik ook niet, want ik wilde doorzetten! Dus toch maar begonnen aan de afdaling, maar mijn linkerbeen wilde echt niet meer! Gelukkig kan ik ook met mijn rechterbeen voor, maar ik sta toch steviger met links. We moesten een paar keer stoppen onderweg vanwege valpartijen en op een gegeven moment kon ik écht niet meer! Ik wilde naar de groep toe boarden en daar aangekomen werd ik door twee vreemden onderuit geskied. Toen had ik het echt gehad en wilde ik alleen nog maar zo snel mogelijk naar beneden. Eén jongen uit de groep is met mij gegaan en ik ben onderweg nog een paar keer gevallen, maar gelukkig niet al te vaak en te hard. Wel kon ik echt alleen met rechtsvoor want zodra ik naar links wilde wisselen stribbelde mijn hele lijf tegen. Ik kon daardoor niet zo hard, maar uiteindelijk ben ik toch beneden gekomen! Ik heb mijn board en mijn schoenen teruggebracht naar de verhuur en ben in de kantine met een andere jongen van de groep wat gaan drinken. Ik was klaar met snowboarden vandaag!

Kerstavond

’s Avonds hadden we gereserveerd bij een restaurant aan de voet van de berg waar we onze kerstavond doorbrachten. We hadden leuke gesprekken en de sfeer kwam er al echt in! Ik vond dit één van de gezelligste avonden van de reis! Een hoogtepunt van vandaag was ook de heerlijke chocoladefondue die ik samen met een jongen van mijn groep deelde. Dat was echt een heerlijk toetje!
Na het eten gingen we naar het hotel en op een kamer speelden we Secret Santa. Een deelneemster had dit van tevoren voorgesteld en iedereen moest dan een cadeautje kopen. Door middel van een spel werden de cadeautjes geruild en had je aan het einde een ander cadeautje! We speelden het spel door middel van vragen en zo leerde je elkaar ook wat beter kennen. Ik vond het een heel geslaagd spel en ik eindigde uiteindelijk met een massage set! We deden nog een spelletje en toen kropen we lekker ons bed in!

25 december 2018: Geen slee met rendieren maar met honden!

Vandaag was het eerste kerstdag en het was toch wel bijzonder om dit in het buitenland te vieren. Ik miste mijn familie en heb ze in de ochtend even gebeld, want het was toch wel raar om er niet bij te zijn. Maar er stond vandaag een geweldige activiteit gepland dus ik kon mijn gedachten snel verzetten! En eerlijk is eerlijk, ik zou op deze manier elk jaar wel kerst willen vieren! We gingen namelijk een ritje op de hondenslee maken! En niet zomaar een ritje waarbij je gaat liggen en verder niks doet (behalve van de natuur genieten natuurlijk). Maar eentje waarbij je zelf het stuur, nou ja de teugels, mocht overnemen! Vooraf wist ik al dat dit één van de hoogtepunten van de reis zou worden en het was geweldig! We moesten ons opdelen in tweetallen en ik ging met de jongen die zijn arm bezeerd had met snowboarden. Hij kon niet rijden dus ik hoefde niet met hem te wisselen en mocht de hele tijd rijden!

Maar hoe zorg je dat ze stoppen?

Eerst werd uitgelegd hoe je de commando’s aan de honden gaf en welke bewegingen je daarbij moest maken. De hond die bij ons de leider was heette Enya en als je een commando gaf moest je eerst haar naam zeggen. Om de honden te laten lopen moest ik ‘Enya Allée’ zeggen en naar voren leunen. Ook als je harder wilde kon je dit zeggen en om er kracht bij te zetten kon je zelf ook een stukje de slee duwen. Dit moest sowieso als we een berg opgingen. Het was dus nog best hard werken en die jongen lag maar lekker te liggen en te genieten van het uitzicht😉

Enya Allée

Als ik wilde stoppen moest ik ‘Enya Woo’  zeggen en naar achteren leunen. Als ik langzamer wilde dan moest ik ‘Enya Do’ zeggen en maakte ik dezelfde beweging als wanneer ik wilde stoppen, maar dan minder hevig. Om een bocht door te gaan moest ik mijn gewicht naar een kant van de slee verplaatsen. Eerst dacht ik aan mijn motto: Go hard or go home, maar toen de twee deelnemers voor ons uit de bocht vlogen bedacht ik mij toch maar. Ik had natuurlijk die jongen met de blessure in mijn slee en ik wilde ook liever niet uit de bocht vliegen. Dus bij de bochten hoorde je mij ‘Enya Do’ schreeuwen en uit de bocht meteen ‘Enya Allée’, want ja dan konden we weer tempo maken. Onze rit ging best goed totdat ze andere honden zagen. Het stuur werkte niet zo goed meer in plaats van linksaf gingen we gewoon rechtdoor. We waren letterlijk van het padje af.  ‘Enya Woo’ werkte gelukkig wel nog en we stonden toch wel snel stil. De leidster kwam naar ons toe en leidde de honden weer naar het juiste pad. De rest van de rit ging ook heel goed, alleen als we stil moesten staan dan vonden onze honden het fijn om overal heen te lopen en raakten ze in de knoop. Daarom kregen wij een andere hond erbij, Ayko. Deze zou wat beter luisteren en de groep honden beter leiden. Dat was niet helemaal zo, want Ayko dacht dat hij ook wel kon keten in deze groep. Maar uiteindelijk hebben we een hele toffe hondensleerit gehad! Nog een paar selfies gemaakt met onze sleehonden en toen een rondleiding door hun verblijf gekregen. De rondleiding was heel interessant en het was gaaf om te zien waar de sleehonden verbleven. Ik vond het ook heel leuk dat ze zelf honden fokken en hoe ze de puppy’s dan opleiden tot sleehond!

Op naar Quebec-city

In de middag vertrokken we naar Quebec-city! We verbleven daar in een hostel wat vlakbij de hoofdstraat ligt en van daaruit is een deel van de groep de stad al gaan verkennen. Ik ben met een paar anderen naar een koffiebar gegaan en daar hebben we lekker met elkaar gekletst met een kop koffie en chocolademelk erbij. Terug in het hostel hebben we ons klaargemaakt voor ons kerstdiner! Omdat er niet veel geopend was met kerst had ik gereserveerd bij Sapristi. Ik was al eerder bij dit Italiaanse restaurant geweest en ook deze keer was het heerlijk! Vooral van het toetje, S’Mores, heb ik echt genoten. Het was een geweldige eerste kerstdag ondanks dat ik in de ochtend mijn familie wel miste. De rest van de dag heb ik alleen maar genoten van de bijzondere ervaring en het feit dat ik kerst mocht vieren in een stadje dat zo het decor van een kerstfilm kon zijn. In Canada hebben ze geen tweede kerstdag zoals wij die hebben dus morgen is alles weer open en kunnen we Quebec verder gaan verkennen!

Liefs Sarina en een knuffel van deze knapperd 😉

/0 Reacties/door

Groepsreis naar Canada Deel 1

Of ik een groepsreis naar Canada wilde uitwerken en begeleiden met kerst? Dat was de vraag van KrisKras in januari 2018. Mijn antwoord daarop was een volmondig JAAAAA! Ik had met de jaarwisseling namelijk al besloten dat ik dit jaar oud en nieuw in het buitenland wilde vieren, dus deze vraag kwam als geroepen!
Doordat ik zo enthousiast was, had ik binnen no-time een route en een vol programma bedacht. Na goedkeuring van kantoor en toen de reis vol was kon ik mij gaan verheugen op deze reis!

Winter in Canada is… koud!

In de dagen, en eigenlijk zelfs weken, voordat ik naar Canada zou gaan ging ik mij steeds meer beseffen dat ik dit jaar kerst en oud en nieuw in een echte kerstsfeer zou gaan vieren! Ook de temperaturen die mijn weerapp aangaf logen er niet om. Ik heb zelden zo vaak een temperatuur van -20 op mijn telefoon voorbij zien komen! Toch nog maar wat skikleding van vriendinnen lenen en langs de Lidl voor wat extra thermokleding! Ook moest ik van mijn fysio een polsbrace omdat ik mijn pols gekneusd had dus een dag voor ik zou vertrekken moest ik ook nog even langs de Decathlon.
Toen ik vervolgens mijn reistas ging inpakken kwam ik erachter dat ik veel te veel had, dus de helft is in Nederland achtergebleven (nu maar hopen op een koude winter zodat ik alles nog aan kan in Nederland ?)

Reisverslag

Tijdens mijn reizen houd ik altijd een ‘papieren reisblog’ bij, zowel voor mijzelf als voor de reisorganisatie om daar een uitgebreid verslag van te kunnen maken voor kantoor. Omdat het echt een geweldige ervaring was en ik er niet over uitgepraat raak zal ik in de komende blogs met jullie delen hoe de groepsreis naar Canada was en wat we allemaal gedaan hebben.

22 December 2018: Winterreis naar Canada

Op zaterdag vloog ik samen met negen enthousiaste Belgen met KLM van Amsterdam naar Montréal! Na een goede vlucht, met redelijk goed eten maar helaas zonder films (mijn videosysteem was stuk), kwamen we om 17.00 plaatselijke tijd aan in Montréal. Nadat we onze bagage van de band hadden gehaald konden we onze huurauto’s ophalen. We konden meteen goed wennen aan de auto en de wegen want onze eerste nachten zouden we verblijven in Beaupré, vlakbij het skigebied Mont-Saint-Anne, en op ruim drie uur rijden vanaf het vliegveld… Gelukkig sneeuwde het niet en zijn de wegen er in Canada een stuk beter aan toe dan in Nederland als het gesneeuwd heeft! Het autorijden was dan ook prima te doen en onderweg zijn we even gestopt voor een klein hapje bij een typische Canadese keten: Tim Hortons. Hier verkopen ze heerlijke donuts, muffins, wraps en sandwiches.

Op naar het hotel

Toen we allemaal wat lekkers gegeten hadden vervolgden we de rit naar Beaupré! Mijn medebestuurder heeft de rest van de rit gereden zodat ik wat uit kon rusten en kon genieten van het uitzicht (nee grapje het was pikdonker dus heb niets bijzonders gezien). Laat in de avond zijn we in ons hotel aangekomen en omdat iedereen moe was van de reis gingen we meteen na de kamerverdeling naar bed. Ik sliep samen met een meisje wat al eerder met mij op reis was geweest en op de een of andere manier konden wij niet vinden hoe de verwarming werkte dus hadden we het die nacht ijskoud! Gelukkig hebben we de volgende morgen wel uitgevonden hoe de verwarming werkte dus was het lekker warm toen we die avond naar bed gingen (eigenlijk té warm, want er was blijkbaar geen tussenweg).

23 december 2018: Snowboarden in Canada, Stoneham

De volgende ochtend werden we wakker in een waar winterlandschap. We moesten op tijd vertrekken want onze eerste activiteit stond al vroeg op de planning! We reden naar Stoneham waar Ik mijn eerste snowboardles buiten Europa had en na een aantal oefeningen op de kinderpiste was ik klaar voor het echte werk! Eerst nog even een goede lunch en toen met de stoeltjeslift naar de groene piste. Die stoeltjeslift was nog wel een dingetje, want ik had nog nooit in zo een lift gezeten en mijn ervaring met de pannenkoeklift was niet een hele beste (denk aan veel eraf vallen, blauwe plekken overal en een hoop frustratie…). Toch moet ik zeggen dat het eigenlijk wel vlekkeloos ging… Ik durfde niet om me heen te kijken vanwege mijn hoogtevrees, maar ik ben zonder te vallen uit de lift gekomen aan het einde! Vol energie stond ik boven aan de berg en begon ik aan de afdaling. Nu is misschien het goede moment om te vertellen dan ik alleen heelside kan boarden. Omdat ik met toeside een keer zo hard gevallen ben dat ik dat niet meer durfde te proberen(gelukkig ben ik ‘Goofy’ en kan ik wel met beide benen voor staan). Dus als ik een bocht wil maken moet ik best wat ruimte hebben om mijn hele board te kunnen draaien en op mijn andere been verder te gaan. Op zich geen probleem, althans in Snowplanet was dat geen probleem omdat er genoeg ruimte was.
Alleen nu was het eerste deel redelijk smal… Het is uiteindelijk gelukt, maar ik heb wel vaker op mijn kont gezeten dan me lief was. Ook heb ik onderweg een aantal keer een boom geknuffeld en lag ik op een gegeven moment ook ín de bosjes. Maar ja hoort er allemaal bij toch? (En nee daar zijn geen filmpjes van, jammer he ?) Uiteindelijk kwamen we op een splitsing en ik zat even niet op te letten en nam de afslag naar de blauwe piste, ja die voor gevorderden (ik bedoel ik was al 2 uur aan het boarden dus logisch toch?) Ik keek naar beneden en dacht alleen maar: OH NO! Dit is echt héél hoog en steil! Maar ja aangezien mijn motto ‘Go hard or go home’ is ben ik gewoon in volle vaart van de berg afgegaan. Af en toe even remmen om te testen of ik nog controle had, maar verder gewoon in een rechte lijn naar beneden gegaan (als ik dit voor de alcoholcontrole zou moeten doen zou de politie trots op mij zijn!) Ik vond dit zo gaaf dat ik nog wel een keer wilde! Dus weer de stoeltjeslift en toen durfde ik zowaar om me heen te kijken. Niet teveel hoor en het liefst niet naar achter, maar ik zat er wel een stuk relaxter in! Omdat ik nu ook wist wat ik kon verwachten ging de afdaling ook een stuk beter! Veel minder gevallen en nog steeds hard de berg af!

Rustig de dag afsluiten

’s Avonds hebben we bij een restaurant tegenover het hotel gegeten en daarna op de kamer nog wat spelletjes gedaan. De jongens van de groep geloofden niet dat ik langer dan een half uur mijn mond kon houden dus ik heb lekker mijn boekje gelezen om dat te bewijzen. Geloof me, het waren de langste dertig minuten van mijn leven 😉 Ook omdat ze probeerden om mij te laten praten door allerlei dingen te vragen, maar ik heb mijn lippen stijf op elkaar gehouden.
Op tijd weer naar bed, want morgen ga ik toch maar proberen om het ‘toeside’ gedeelte van snowboarden onder de knie te krijgen. Blijkt best belangrijk dus… En als het niet lukt dan wordt dat een goed voornemen voor 2019!

Liefs Sarina

 

 

 

 

/0 Reacties/door